Starzejące się społeczeństwo japońskie

Starzejące się społeczeństwo japońskie

11.09.2020

Kategoria: Kultura

Życie starszych ludzi w Japonii -żyć, nie umierać w Japonii.

Uważam, że Japonia jest wspaniałym krajem do życia, zwłaszcza dla starych ludzi . Starzejące się społeczeństwo japońskie boryka się z licznymi problemami seniorów i musi brać pod uwagę ich potrzeby. Począwszy od systemu ochrony medycznej, opieki dziennej i pielęgniarskiej, a na wymyślnych produktach i wynalazkach kończąc. Starszym osobom jest dużo łatwiej żyć niż w Polsce.

Długowieczność Japończyków

Japończycy cieszą się długowiecznością. Średnia życia mężczyzn to 82 lata, zaś kobiet to aż 87. Są rejony w Japonii, gdzie ludzie żyją szczególnie długo, jak Okinawa, Nagano, Shiga. Stulatków jest w Kraju Kwitnącej Wiśni ponad 70 tysięcy. Niektóre z badań wyróżniają wpływ zielonej herbaty na długie życie, inne – owoce morza w kuchni japońskiej lub też niewielkie spożycie soli. W każdym razie ludzi w podeszłym wieku jest bardzo dużo. O siedemdziesięciolatku mówi się, że jest jeszcze całkiem młody i wiele lat życia jeszcze przed nim. Starymi rodzicami opiekują się zazwyczaj dzieci, które same są już w słusznym wieku. To jest duży problem społeczny w Japonii.

Jak można spełnić marzenia i potrzeby starszego pokolenia?

Społeczeństwo japońskie jest patriarchalne i hierarchiczne. Ogromnym szacunkiem cieszą osoby doświadczone i starsze. W kalendarzu jest nawet szczególny dzień wdzięczności i szacunku dla seniora 敬老の日. Na co dzień wszyscy bardzo grzecznie odnoszą się do osób starszych. Wiele atrakcji i imprez organizuje się właśnie dla seniorów. Jest nawet ulica w dzielnicy Sugamo w Tokio, w której skomasowane są sklepy z asortymentem specjalnie przygotowanym dla osób w podeszłym wieku. Co to za asortyment?

Czerwona bielizna – Otóż udowodniono, że czerwony kolor rozgrzewa, więc jesienią najlepiej sprzedającym się towarem są czerwone majtki i haramaki czyli kominy na brzuch.

Laski, kule i chodziki – Rozmaite kolory, wzory i wymyślne kształty balkoników do chodzenia.

Walizeczki i torby na kółkach – Najczęściej jeżdżące bokiem, więc wygodniejsze do ciągnięcia. Służą także jako podpora i krzesełko w razie potrzeby.

Peruki – Kobieta w każdym wieku chce przecież ładnie wyglądać.

Pieluchy jednorazowe – Różne kolory i wzory na rozmaite potrzeby.

Produkty spożywcze – Owoce, warzywa i żywność dietetyczna są specjalnie przygotowywane dla seniorów.

Meble – Dla osób starszych są to specjalne niziutkie fotele, krzesła czy podnóżki.

Odzież i obuwie – Zawsze w fasonach i wzorach popularnych wśród starszych Japończyków.

Skarpety na problemy z haluksami i piżamki – Piżamki rozpinają z boków, dzięki czemu łatwo je nakładać i zdejmować.

Znaleźć tu można sklepy i usługi kierowane głównie do osób w podeszłym wieku.

Apteki i sklepy farmaceutyczne oferujące w dużej mierze chińskie środki medycyny homeopatycznej i zielarskiej.

Łaźnia z gorącą wodą – starsi klienci krępują się kąpać wspólnie z młodymi, dlatego tutaj czują się bardziej swojsko.

Sklep z towarami o niskich cenach

Kawiarnie i restauracje – Menu przypada do gustu głównie starszym Japończykom.

Piekarnie i ciastkarnie – Oferują ulubione przez seniorów wypieki i słodycze (miękkie, na bazie ryżu, zdrowe i dietetyczne)

Sklep z rękodziełem – Wykonują je okoliczne stowarzyszenia seniorów. To wspaniała forma aktywizacji osób starszych.

Salon urody dla seniorów

Japońskie Retro jest atrakcyjne

Jest jeszcze wiele innych atrakcji, które sprawiają, że dzielnica ta tętni życiem. Pokolenie emerytów zbiera się tu codziennie. To wspaniały widok, gdy seniorzy i seniorki przebierają wśród ubrań w poszukiwaniu co ładniejszej kreacji. Osób z chodzikami i na wózkach jest więcej niż klientów pełnosprawnych. Ostatnio ta wyjątkowa ulica jest coraz bardziej popularna także wśród młodszych Japończyków. Podoba im się atmosfera retro, której już nie widać w centrum Tokio. Do odwiedzin kusi także świątynia mnicha drzazgowego とげぬき地蔵. Podobno mnich ten jest w stanie usunąć wszelkie zadry, troski i choroby z naszego ciała. Warto więc przyjść do świątyni, obmyć i pogłaskać łysą głowę posągu mnicha. Ponoć dobrze jest pogłaskać to miejsce, które nas boli. Posąg mnicha cały błyszczy od polerowania przez gorliwych wiernych.

Kilka razy w miesiącu zbierają się na głównej ulicy w Sugamo wystawcy rozmaitych towarów. To taki bazarek staroci i nowości trafiających w gusta seniorów. To okazja do pooglądania lub nabycia ciekawych artefaktów kultury i sztuki okresu Edo, a czasem może nawet i starszych. Seniorzy lubią oglądać te antyki, ponieważ przypominają im dawne czasy.

Jak traktuje społeczeństwo japońskie osoby starsze ?

Nie tylko dzielnica Sugamo darzy emerytów specjalnym szacunkiem. Na co dzień wszędzie widać wiele sygnałów i przejawów troski o starsze osoby. To są np. krzesełka postawione prywatnie przez kogoś na przystankach autobusowych, niziutkie poręcze na stromych uliczkach. Wspaniałym pomysłem są niskie ale dłuższe stopnie schodów, które ciągną się wzdłuż zwykłej wielkości stopni. A przede wszystkim infrastruktura, ulice, równe chodniki, którymi można bez obawy o wypadek jeździć wózkiem czy chodzić o lasce. Popularne są także trzykołowe rowery z koszami, którymi seniorzy jeżdżą po zakupy.

Aktywność japońskich seniorów

Dzięki tym udogodnieniom starsi Japończycy są długo samodzielni, mają odwagę wychodzić z domów. To z pewnością dodatkowo utrzymuje ich w dobrej kondycji. Siadają na rower i bezpiecznie jadą do sklepów. Większość sklepów i budynków użyteczności publicznej jest wolna od barier. Z torbami na kółkach emeryci mogą przemierzać duże dystanse, a w razie zmęczenia odpoczywają na rozkładanym krzesełku. Starsi Japończycy nie zamykają się w domach. Chodzą na spotkania ze znajomymi, grają w klubach w japońskie szachy lub go. Dopóki zdrowie dopisuje, chcą czuć się potrzebni rodzinie. Robią zakupy, przygotowują posiłki, wykonują domowe obowiązki. Wydają się dużo sprawniejsi niż Europejczycy w tym wieku. Siadają, klękają, kucają wielokrotnie w ciągu dnia. Wielu pracuje w przydomowych ogródkach, a na wsiach pracują w polu. Są drobni i wygimnastykowani. Od lat radio i telewizja nadaje poranną audycję zachęcającą do narodowej porannej gimnastyki. Prezentowanym ćwiczeniom towarzyszą warianty dla osób w podeszłym wieku.

Widziałam, jak starsza pani potknęła się idąc ulicą i zamiast upaść do przodu na twarz, wykonała zwinnego fikołka. Przewrót musiał być wytrenowany kiedyś na sali do dżudo lub aikido, bo pani zwinęła się w kulkę i wyskoczyła do góry. Fikołek zakończył się efektowną pozą, której nie powstydziłaby się gimnastyczka artystyczna.

Srebrny tydzień

W tym roku 21-go września jest dzień wdzięczności dla seniorów. Wcześniej to święto obchodzono 15-go września, ale od 2003 roku stało się ruchome. Jest to teraz trzeci poniedziałek września. W roku 2020 zbiega się on w czasie ze Świętem Równonocy Jesiennej, dając kilka dni wolnego. Społeczeństwo japońskie nazywa ten okres Silver Week – silver kojarzy się z siwizną i seniorami. Jest to jesienny odpowiednik majowego wolnego tygodnia zwanego Golden Week.