Sznurki Kumihimo 6 – Edoyattsugumi – jak zrobić

Sznurki Kumihimo 6 – Edoyattsugumi – jak zrobić

組紐　―　江戸八つ組

Sznurki Kumihimo 5 – EdoYattsuGumi – poziom trudności 3

Splot EdoYattsuGumi wykonuje się z ośmiu nitek. Jest to przepiękny tradycyjny sznurek, jak nazwa wskazuje, typowy dla okresu Edo w Japonii. Zasadniczo zaplata się go na stołku marudai, ale równie skutecznie można go stworzyć na ręcznym, małym dysku piankowym. Jest średniej trudności okrągłym sznurkiem o równej powierzchni. Edoyattsugumi to zwarty splot, wymaga mocnego naciągania sznurka od spodu.  Jest też bardzo wytrzymały. Tego rodzaju splot sznurka wykorzystuje się w Japonii powszechnie i do wszelkich celów, zarówno ozdobnych jak i funkcjonalnych.

Stołek Marudai możesz kupić w naszym sklepie: https://wszystkojedno.com.pl/produkt/stolek-do-wyplatania-sznurkow/

Splot Edoyattsugumi kojarzony jest najczęściej z charakterystycznymi „oczkami”, ale można nim stworzyć także sznurki w deseń szachownicy, spirali czy paska. Jednak kombinacji kolorystycznych i możliwości układu początkowego nici jest wiele i deseń sznurka może zaskakiwać swoją odmiennością.

Nici i kolory

Do kumihimo Japończycy używają jedwabnych nici. Splot Edoyattsugumi jest zwarty, dobrze wyglądają sznurki zarówno wykonane z bawełnianych nici jak i satynowego sznurka. Splot wykonany sznureczkami o grubości 2 mm daje w rezultacie sznurek o grubości ok. 8 mm. Mulina (trzy nitki w wiązce) daje w rezultacie sznurek grubości 5 mm. Zastosowanie nici o różnej grubości pozwala na uzyskanie nierównej powierzchni sznurka. Wybrane kolory „oczek” mogą wtedy wystawać dając wrażenie wypukłej faktury.  

Splot Edoyattsugumi – krok po kroku

Splot Edoyattsugumi rozpoczyna się od zainstalowania na dysku naprzeciwlegle czterech par krzyżujących się nitek ułożonych na cztery strony świata. Dla lepszego zrozumienia zastosujemy dla przykładu dwa kolory nitek. Dadzą one charakterystyczny „spiralny” wzór Edoyattsugumi. Łatwo będzie wtedy zobaczyć, jak układ początkowy nitek wpływa na rozmieszczenie „oczek” wzoru. Dzięki temu można łatwo podmienić konkretne nitki, aby uzyskać pożądany wzór lub wersję kolorystyczną.

Koniec-początek sznurka, np. związane w supeł lub pętelkę nitki wkładamy do otworu dysku. Przytrzymując supeł od dołu, nitki rozkłada się regularnie na dysku na cztery strony świata. Splot Edoyattsugumi bazuje na podstawowej zasadzie krzyżowania i zaplatania nitek wokół dysku raz w jedną, potem w drugą stronę. Wymaga koncentracji i uwagi podczas plecenia.

Na początku przygody z kumihimo niektórzy wolą operować oznaczeniami cyfrowymi, aby się nie pomylić. Białe nitki rozkładamy na cztery strony świata w szczeliny 1, 9, 17 i 25. W następnej kolejności czarne nitki wkładamy z przesunięciem o jedno oczko, w szczeliny 2,10, 18 i 26. Nitki powinny się krzyżować na środku, tak, żeby prawe nitki (czarne) nakładały się na lewych (białych). Jak tylko nauczymy się sekwencji splotu, nie będziemy już zwracać uwagi na te numery. Splot wykonuje się bowiem automatycznym ruchem.

Instalacja nitek na dysku i sekwencja splotu Edoyattsugumi

Splot Edoyattsugumi to sekwencja składająca się z dziesięciu ruchów wykonywanych wokół dysku, tj. najpierw pięciu w prawo, potem pięciu w lewo:

1. biała nitka (1) przechodzi na prawą stronę (8)
2. kolejna biała nitka (25) przechodzi na prawą stronę (1)
3. biała nitka (17) przechodzi na prawą stronę (25)
4. środkowa biała nitka (9) przechodzi na prawą stronę (17)
5. „robimy porządek” czyli przestawiamy białą nitkę z prawej strony ze szczeliny 8 na 9, doprowadzając do stanu wyjściowego i zmieniamy kierunek splotu:
6. czarna nitka (2) przechodzi na lewą stronę (27)
7. kolejna czarna nitka (10) przechodzi na lewą stronę (2)
8. czarna nitka (18) przechodzi na lewą stronę (10)
9. środkowa czarna nitka (26) przechodzi na lewą stronę (18)
10. „robimy porządek” czyli przestawiamy czarną nitkę z prawej strony ze szczeliny 27 na 26, kończąc jedną sekwencję

Po wykonaniu całej sekwencji należy rozpocząć kolejną, zmieniając znowu kierunek splotu na prawo.

Podsumowując, splot Edoyattsugumi wykonuje się poprzez wykonanie sekwencji krzyżowania kolejno czterech „lewych” nitek i przełożenie ich o 45⁰ na prawą część dysku. Następnie po uporządkowaniu nitek na dysku wykonuje się te same ruchy w przeciwną stronę. To znaczy prawe nitki przekłada się na lewą stronę dysku o 45⁰. Sekwencje te powtarza się do zakończenia nitek lub w momencie uzyskania pożądanej długości sznurka.

Na co uważać podczas zaplatania sznurka

Należy uważać, aby każda sekwencja była wykonana identycznie i symetrycznie. Nie można pomylić w trakcie zaplatania kierunku przekładania nitek. Stosuje się ten zabieg w sposób kontrolowany jedynie do uzyskania specjalnego efektu sznurka o zmiennym splocie Edoyattsugumi. Aby nie pomylić nici, od których zaczyna się splot sznurka, warto zapamiętać nitki początkowe o numerze 1 i 2. Pozycja 1 i 2 będą początkiem i końcem każdej sekwencji. Na początku warto poćwiczyć tę technikę na dwóch kolorach nitek, ponieważ łatwo jest wtedy kontrolować kierunek splotu. Najpierw wykonuje się operację na nitkach pierwszego koloru, następnie w drugą stronę na nitkach drugiego koloru.     

Wykonując kolejne sekwencje splotu, należy zawsze naciągać sznurek, który tworzy się u dołu. W przypadku Edoyattsugumi jest to szczególnie ważne, ponieważ sznurek ten nierówno pleciony nie daje pożądanego efektu. Zamiast spirali otrzymujemy wtedy bałagan i chaotyczny wzór. Sam sznurek zaś jest wtedy nierówny i mało estetyczny. Sznurek można obciążyć, przywieszając do niego coś ciężkiego (np. woreczek wypełniony fasolą czy metalowymi nakrętkami itp.). Alternatywą jest stałe pociąganie palcami sznurka pod dyskiem, tak by splot był zawsze naprężony i ciasny. Już po kilku wykonanych sekwencjach pod dyskiem pojawi się tworzący się sznurek. O tym jak będzie długi, decyduje długość sznurków przygotowanych do splatania.

Długość nici a długość sznurka

Różne techniki kumihimo zużywają inną długość nitek podczas splatania. Czasem część nitek splotu musi być dużo dłuższa od innych. Warto przed wyborem nici sprawdzić, jakie jest zużycie nici przy konkretnym splocie. Splot Edoyattsugumi zużywa mniej więcej jednakową ilość materiału. Nitki grubości ok. 2 mm o długości około 50 cm dadzą sznurek długości prawie 30 cm i szerokości ok. 0,8 cm.

Zastosowanie

Splot Edoyattsugumi nadaje się na wszelkiego rodzaju ozdobne akcesoria, bransoletki, naszyjniki, breloczki itp. Można ich używać do związywania worków np. kinchaku, kapturów a także jako ozdobne paski, czy elementy obroży i smyczy dla zwierząt. Pięknie prezentują się jako ozdoby toreb.     

Przykłady wariantów kolorystycznych i deseni sznurków zaplecionych techniką Edoyattsugumi

Zainteresowani innymi technikami kumihimo mogą szukać informacji we wcześniejszych i w kolejnych artykułach. Szukając odpowiedniego dla siebie sznurka, zawsze warto zwracać uwagę na trudność danego splotu, jego deseń i przeznaczenie. Dlatego w każdym artykule znajdziesz takie informacje. Dodatkowo na końcu artykułu pokazuję różne warianty sznurków wykonanych tą samą techniką. Czasem znacznie się od siebie różnią, co czyni sztukę kumihimo tak ciekawą.

Wpisy o innych splotach kumihimo znajdziesz w sekcji bloga „rękodzieło”: https://matsuki.pl/rekodzielo/

O sznurkach kumihimo znajdziesz wpis tutaj: https://wszystkojedno.com.pl/sznurki-kumihimo/

Zobacz również inne artykuły: