Sznurki Kumihimo 2 – Yattsukongogumi – jak zrobić

Sznurki Kumihimo 2 – Yattsukongogumi – jak zrobić

組紐　―　八つ金剛組

Sznurki Kumihimo 2 – YattsuKongōGumi – poziom trudności 1

Splot YattsuKongōGumi to jeden z łątwiejszych technik. Wykonuje się go z ośmiu nitek. Sznurek taki można zapleść zarówno na specjalnym japońskim stołku jak i na ręcznym, małym dysku piankowym. YattsuKongōGumi jest prostym i szybkim do wykonania nawet na podstawowym etapie sznurkiem o okrągłym przekroju. Plecie się go jak siateczkę, która jest pusta w środku. Wyplatając sznurek tą techniką na stołku marudai bądź kakudai, można zainstalować w środku dodatkowy, sztywny sznurek. Wtedy stanie się grubszy i twardszy. Nazwa tej techniki odnosi się do dużej wytrzymałości zaplatanego sznurka, jest on jednocześnie bardzo elastyczny, można go znacznie rozciągnąć. Tego rodzaju sploty sznurków wykorzystuje się w Japonii jako elementy ozdobne ubrań, ponieważ „oddychają” wraz z osobą, która ma je na sobie. Np. ozdobny pasek obijime, którym kobiety przewiązują wielki i ciężki pas obi, potrafią się rozciągać przy każdym wdechu.

Stołek Marudai możesz kupić w naszym sklepie: https://wszystkojedno.com.pl/produkt/stolek-do-wyplatania-sznurkow/

Wzory YattsuKongōGumi

Splot Yattsukongōgumi kojarzony jest najczęściej z charakterystyczną spiralą, jednak kombinacji kolorystycznych i możliwości układu początkowego nici jest tak wiele, że trudno zliczyć wzory. Niektóre z nich dają zaskakujące efekty. 

Do charakterystycznych deseni, poza różnymi rodzajami spiral, które powstają podczas splotu Yattsukongōgumi należą: kropki, przecinki, karo itp. Czasem wystarczy zmienić kolor tylko jednej nici lub podmienić miejscami dwie nici, a końcowy wzór okaże się przyjemnym zaskoczeniem. Takie odkrycia sprawiają, że sztuka kumihimo nigdy się nie nudzi.

Nici

Do kumihimo Japończycy używają jedwabnych nici. Splot Yattsukongōgumi jest bardzo elastyczny, więc lepiej użyć nici bawełnianych lub cienkiego satynowego sznurka. Splot sznureczkami o grubości 2 mm daje w rezultacie sznurek o grubości ok. 1 cm.

Splot YattsuKongōGumi – krok po kroku

Splot Yattsukongōgumi rozpoczyna się od zainstalowania na dysku ośmiu wybranych kolorów nitek. Dla lepszego zrozumienia zastosujemy dla przykładu dwa kolory. Ułożymy je na dysku tak, żeby dały nam charakterystyczną cienką spiralę. W zależności od kierunku zaplatania sznurka można stworzyć spiralę prawostronną lub lewostronną. Spirala prawostronna jest nazywana także spiralą w kształcie litery Z, ponieważ jej wzór przypomina środkowy element tej litery (biegnący od prawej do lewej). Zaś motyw spirali plecionej w odwrotną stronę to wariant S, ponieważ przypomina środkową część tej właśnie litery. Spirala Z wydaje się łatwiejsza na początkowym etapie, zwłąszcza dla osób praworęcznych. Na późniejszym etapie zabawy w kumihimo kierunek zaplatania nie ma już większego znaczenia.  

Instalacja nici na dysku i sekwencja splotu YattsuKongōGumi

Koniec-początek sznurka, np. związane w supeł lub pętelkę nitki, zawieszone kółeczko breloczka itp. wkładamy do otworu dysku. Przytrzymując supeł lub kółko od dołu, nitki rozkłada się na dysku po dwie na cztery strony świata. Trzeba jednak zwrócić uwagę, żeby pary nitek rozkładały się kolorystycznie naprzemiennie, jak na zdjęciu poniżej.

Na początku przygody z kumihimo niektórzy wolą operować oznaczeniami cyfrowymi, aby się nie pomylić. Dwie nitki (bordowe) trafiają na górę dysku w szczeliny 32 i 1, dwie kolejne (bordowe) na dół w szczeliny 16 oraz 17, dwie nitki (różowe) na prawą stronę w szczeliny 8 i 9 i dwie ostatnie (różowe) na lewą stronę w szczeliny 24 i 25. Jak tylko nauczymy się sekwencji splotu, nie będziemy już zwracać uwagi na te numery. Splot wykonuje się bowiem automatycznym ruchem.

Splotu Yattsukongōgumi Z (prawostronna) to sekwencja składająca się z dwunastu ruchów wykonywanych wokół dysku:

1. górna prawa nitka (1) przechodzi na dół dysku po prawej (15)
2. dolna lewa nitka (17) przechodzi na górę dysku po lewej (31)
3. przekręcamy dysk zgodnie z ruchem wskazówek zegara tak, żeby u góry były różowe nitki (24) i (25)
4. górna prawa nitka (25) przechodzi na dół dysku po prawej (7)
5. dolna lewa nitka (9) przechodzi na górę dysku po lewej (23)
6. przekręcamy dysk zgodnie z ruchem wskazówek zegara tak, żeby u góry były bordowe nitki (15) i (16)
7. górna prawa nitka (16) przechodzi na dół dysku po prawej (30)
8. dolna lewa nitka (32) przechodzi na górę dysku po lewej (14)
9. przekręcamy dysk zgodnie z ruchem wskazówek zegara tak, żeby u góry były różowe nitki (7) i (8)
10. górna prawa nitka (8) przechodzi na dół dysku po prawej (22)
11. dolna lewa nitka (24) przechodzi na górę dysku po lewej (6)
12. przekręcamy dysk zgodnie z ruchem wskazówek zegara tak, żeby u góry były bordowe nitki (30) i (31)

Na co należy uważać podczas wyplatania sznurka

W przypadku splotu spirali S (lewostronnej) wszystkie ruchy musza być odwrotne. Dlatego na początku górna lewa nitka schodzi na dół po lewej, a dolna prawa na górę po prawej. Po wykonaniu tego ruchu należy dysk przekręcić w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara i dalej postępować w tej samej kolejności jak w przypadku spirali Z, ale zawsze w lewą stronę. W przypadku ewentualnej pomyłki zaplatany sznurek może się rozejść na dwa cienkie.

Należy uważać, aby każda sekwencja była wykonana identycznie i symetrycznie. Nie można np. zmieniać kierunków zaplatania (czyli mylić splotu Z i S). Robić to można tylko w specjalnej sekwencji zmiany kierunku, w wyniku czego powstaje splot mieszany kongō (o tym splocie znajdziesz informacje w innym artykule). Po każdej sekwencji pozycja nitek na dysku przesunie się o jeden w lewo bądź w prawo, w zależności od wariantu splotu. Początkujący mogą „zrobić porządek na dysku”, czyli przesunąć nitki do pozycji wyjściowych i wykonywać splot niejako od początku. Po osiągnięciu wprawy w zaplataniu tą techniką nie ma potrzeby już tego robić. Sekwencję ruchów wykonuje się już wtedy automatycznie.

Wykonując kolejne sekwencje splotu, należy zawsze naciągać sznurek, który tworzy się u dołu. Można go obciążyć, przywieszając do niego coś ciężkiego (np. woreczek wypełniony fasolą czy metalowymi nakrętkami itp.). Alternatywą jest stałe pociąganie palcami sznurka pod dyskiem, tak by splot był zawsze naprężony i ciasny. Już po kilku wykonanych sekwencjach pod dyskiem pojawi się tworzący się sznurek. O tym jak będzie długi, decyduje długość sznurków przygotowanych do splatania.

Długość nici a długość sznurka

Różne techniki kumihimo zużywają inną długość nitek podczas splatania. Czasem część nitek splotu musi być dużo dłuższa od innych. Warto więc przed wyborem nici sprawdzić, jakie jest zużycie nici przy konkretnym splocie. Splot Yattsukongōgumi zużywa dość sporo materiału. Sznurek powstający tą techniką będzie miał mniej niż połowę długości nitek wyjściowych. Dodatkowo nitki grubości ok. 2 mm o długości około 50 cm dadzą sznurek długości 20 cm i szerokości ok. 1 cm. Sznurki wykonane z cieńszych nitek, jak kordonki czy mulina, będą oczywiście dużo cieńsze, ale także dłuższe. 

Zastosowanie

Splot Yattsukongōgumi nadaje się na wszelkiego rodzaju ozdobne akcesoria, bransoletki, naszyjniki, breloczki itp. Można ich także używać do związywania worków np. kinchaku, kapturów a także jako ozdobne paski. Japończycy używają ich też do tworzenia rozmaitych ozdobnych węzłów szczęścia.

Przykładowe wzory sznurków wykonanych techniką Yattsukongōgumi

Wszystkich zainteresowanych innymi, nieco trudniejszymi technikami splatania sznurków kumihimo, mogą szukać informacji i instrukcji w kolejnych artykułach. Najciekawsze jest jednak wymyślanie własnych splotów i deseni.

Wpisy o innych splotach kumihimo znajdziesz w sekcji bloga „rękodzieło”: https://matsuki.pl/rekodzielo/

O sznurkach kumihimo znajdziesz wpis tutaj: https://wszystkojedno.com.pl/sznurki-kumihimo/

Zobacz również inne artykuły: